8. Afsluiten

Evaluatie

Zoals S. van Arum en L. Vogtländer aangeven ontstaat er stabilisatie door evaluatie en bijstellen. Evalueren is iets dat je gedurende je hulpverlenings-traject regelmatig doet.



Om dat op een goede manier te blijven doen is het nodig om vanaf een helicopterview naar de zaak te blijven kijken zodat je de terugkerende patronen in de gaten houdt en zicht houdt op het proces als geheel. Een veel voorkomende valkuil is dat je te veel op het inhoudsniveau van een casus blijft kijken. Wanneer je dat te eenzijdig doet is het risico zeer groot dat je van incident naar incident gaat en alleen nog bezig bent met crisismanagement. Het lijkt dan dat je nergens aan toe kan komen omdat er steeds brandjes geblust moeten worden. Wanneer je dat bemerkt is het tijd, om de casus even met anderen te bespreken om te bekijken welk proces of welke dynamiek hieraan ten grondslag ligt. Dan kan je weer interveniëren op die dynamiek in plaats van alleen maar op de zich herhalende crisis.

Afsluiten

Je mag een melding pas afsluiten wanneer je op alle onderstaande vragen een ‘ja’ als antwoord kunt geven.


·     Is het geweld gestopt?


·     Zijn alle leden van het gezin duidelijk in beeld? Dus zowel slachtoffer, pleger als de kinderen.


·     Is er een hulpverleningsplan opgesteld en is de hulpverlening ook echt van de grond gekomen?


·     Zijn de kinderen veilig?



Wanneer je het idee hebt dat dit niet het geval is, kan je een melding niet afsluiten. Het kan zijn dat de pleger minder goed in beeld is, maar dan moet het ten minste duidelijk zijn dat het gevaar vanuit hem niet meer speelt. 

9. No show of non bereik

Wanneer je merkt dat het gezin niet komt, of niet meer te bereiken is, ga dan gewoon langs. Maak gebruik van de principes van geweldloos verzet.

Indien nodig zet je natuurlijk door naar JBP of wanneer er nog te weinig ‘wat’-informatie is, terug naar VTRR. Doe dit in samenspraak met HG-deskundige en de gedragsdeskundige.

Share by: