Wat is het

Dierenmishandeling omvat alle niet-noodzakelijke handelingen en alle verwijtbare nalatigheden van mensen, waardoor dieren pijn aangedaan, letsel toegebracht, of ernstig in hun welzijn benadeeld worden. De term "dierenmishandeling" wordt ook in meer enge zin gebruikt, namelijk ter aanduiding van een strafbaar feit, dat zich voordoet, wanneer bij de behandeling van dieren een of meer strafrechtelijke regels, die op dit gebied gelden, worden overtreden. Het mishandelde dier kan zowel wild als tam zijn, en zowel het eigen dier als dat van een ander. Dierenmishandeling is in Nederland verboden. De maximale gevangenisstraf voor het mishandelen of verwaarlozen van een dier is drie jaar. De maximale geldboete is € 19.500,-.

Wat doe je altijd

·     Vraag of er huisdieren zijn in het gezin.



·     Wanneer dat het geval is, bespreek of zij ook wel eens slachtoffer zijn van het geweld.

Mogelijk vervolg

Bespreek hoe het geweld gestopt gaat worden. Net als kinderen hebben dieren meestal weinig te zeggen over hun thuissituatie. Wanneer er sprake is van dierenmishandeling moet ook daarop ingegrepen worden. Wanneer het niet mogelijk is om het geweld tegen het dier te stoppen kun je bellen met 144. Wanneer er acute hulp nodig is voor een dier kun je de dierenambulance bellen op 0900-0245.

Wat moet je in ieder geval weten, waar moet je op letten

·     Uit onderzoek blijkt dat in meer dan de helft van de gevallen van huiselijk geweld er ook dierenmishandeling plaatsvindt.


·     Bij een derde van de geconstateerde gevallen van dierenmishandeling is er sprake van huiselijk geweld.


·     Uit onderzoeken in Australië, Canada, Ierland, de Verenigde Staten en Nederland blijkt dat bij een aanzienlijk deel van de vrouwelijke slachtoffers van huiselijk geweld, de mishandelende (ex-)partner ook het huisdier heeft mishandeld en zij de keuze om te vluchten hebben uitgesteld vanwege bezorgdheid over het dier.


·     De hechte band tussen mens en dier kan ervoor zorgen dat huisdieren een doelwit worden van plegers van huiselijk geweld. Dit maakt dat ook huisdieren kunnen worden aangemerkt als slachtoffers van huiselijk geweld. Een pleger van huiselijk geweld kan een huisdier mishandelen, als wapen inzetten (de hond commanderen om iemand te verwonden) of als chantagemiddel gebruiken om een slachtoffer te bedreigen, manipuleren, controleren, vernederen, angst toe te brengen of te dwingen in de relatie te blijven.


·     Vaak worden meerdere vormen van dierenmishandeling toegepast, met name schoppen, slaan en gooien met dieren. In de meeste gevallen worden de huisdieren over een periode van meer dan zes maanden mishandeld, met meer dan zes incidenten. In sommige gevallen blijkt de mishandeling zelfs fataal. Met name honden en katten lijken het slachtoffer te worden van dierenmishandeling. Dit kan samenhangen met het feit dat diereigenaren vaak een hechtere band hebben met honden en katten dan met andere diersoorten. Juist deze hechte band maakt de dieren kwetsbaar voor geweld.


·     In ruim de helft van de gevallen van huiselijk geweld is er sprake van dierenmishandeling. Van de mishandelde vrouwen met huisdieren rapporteert 55% dat de (ex-)partner het huisdier heeft pijn gedaan of gedood. Een derde van de mishandelde vrouwen (33%) geeft tevens aan dat de (ex-)partner wel eens heeft gedreigd het huisdier pijn te doen.


·     Wanneer een slachtoffer het geweld ontvlucht, maar het huisdier achterblijft bij de mishandelende (ex-)partner, houdt deze een machtsmiddel in handen om te chanteren en controleren. Slachtoffers van huiselijk geweld voelen zich daardoor soms gedwongen te kiezen tussen het blijven in een gewelddadige relatie of weggaan en de geliefde huisdieren achterlaten. 41% van de vrouwen zou eerder zijn gevlucht wanneer zij had geweten dat haar huisdier ook veilig zou zijn.

Hoe pak je het aan

Wanneer iemand weg wil bij de pleger, maar dat niet doet omdat het huisdier niet mee kan, kan er contact opgenomen worden met ‘Blijf van mijn dier’. Blijf van mijn dier’ is inmiddels een landelijke organisatie die zich inzet voor slachtoffers van HG en hun huisdieren. Ze verzorgen de tijdelijke opvang van dieren door ze bij een gastgezin te plaatsen zolang nodig is. Je kunt mailen of bellen om met hen in contact te komen.



Blijf van mijn Dier ontstond in 2014 uit een onverwachte samenwerking tussen IFAW en een Nederlands opvangcentrum voor vrouwen. Wij stimuleren opvangcentra door heel Nederland om ook de huisdieren van families die lijden onder mishandeling op te nemen. Als dat niet kan, zoeken wij liefdevolle pleeghuizen voor de huisdieren. Wat begon als een kleinschalig project, groeide uit tot iets veel groters. Tegenwoordig werkt Blijf van mijn Dier niet alleen samen met slachtoffers en hun sociaal werkers, maar ook met politici, lokale wetshandhavers, universiteiten, dierenartsen en dierenasiels door het hele land. En ons netwerk blijft zich uitbreiden. Sinds november 2016 zijn huisdieren toegestaan in de vijf opvanglocaties van de Blijfgroep (een vrouwenopvangorganisatie in Nederland).

Instrumenten

·     144


·    Stichting Mendoo (voorheen Blijf van mijn dier)
Telefoonnummer: 06-40 26 14 35


·     Dierenambulance 0900-0245.

Meer links
Share by: